Probówki Sarstedt

Polipropylenowe probówko-strzykawki S-Monovette® K3 EDTA do hematologii. Służą do pobierania próbek techniką próżniową lub aspiracyjną. Dedykowane do badań wykonywanych z krwi pełnej obwodowej. Wyłamanie tłoczka powoduje, że strzykawka zmienia się w probówkę ze świeżą próżnią. Wewnątrz umieszczono pojedynczą kulkę oraz roztwór K₃EDTA (wersenian trójpotasowy) w postaci rozpylonej. Kulka ułatwia prawidłowe wymieszanie pobranej próbki z antykoagulantem, dzięki czemu krew długo pozostaje płynna.

Probówko-strzykawki S-Monovette® cfDNA Exact służą do pobierania krwi techniką aspiracyjną lub próżniową. Stabilizują cfDNA zawarte w próbce. Biomarker cfDNA odgrywa ważną rolę we wczesnym wykrywaniu odrzucenia przeszczepu, nieinwazyjnych badaniach prenatalnych, a także w określaniu charakterystyki molekularnej i monitorowania leczenia chorób nowotworowych.

Probówko-strzykawki S-Monovette® Citrate przeznaczone do pobierania krwi do analiz układu krzepnięcia. Zawierają cytrynian sodu o działaniu przeciwzakrzepowym. Przystosowane do pobierania krwi zarówno techniką aspiracyjną, jak i próżniową. Wyłamanie tłoczka powoduje, że strzykawka zmienia się w probówkę ze świeżą próżnią.

Probówko-strzykawki S-Monovette® Homocysteine Gel do pobierania krwi techniką aspiracyjną lub próżniową. Wyłamanie tłoczka powoduje, że strzykawka zmienia się w probówkę ze świeżą próżnią. Zalecane do badań przesiewowych w kierunku ryzyka chorób miażdżycowych i neurodegeneracyjnych. Stosowane do oznaczania całkowitego stężenia homocysteiny w surowicy krwi. Umożliwiają stabilne oznaczenie wartości homocysteiny w osoczu aż do 96 godzin od pobrania krwi.

Probówko-strzykawki S-Monovette® TromboExact służą do pobierania krwi do oznaczania rzeczywistej liczby trombocytów w krwi pełnej. Można je stosować do techniki aspiracyjnej lub próżniowej. Uzyskane próbki wykorzystuje się jako materiał badawczy w celu wykluczenia fałszywie niskiej liczby płytek krwi występującej w wyniku nietolerancji leków przeciwzakrzepowych. Probówki pokryte są warstwą związku zawierającego magnez, który zapobiega tworzeniu się agregatów płytkowych. Oznaczenie rzeczywistej liczby płytek krwi jest możliwe do 12 godzin od pobrania krwi.